[Boek] review: De edele kunst van not giving a f*ck

Informatie over het boek:
Titel: De edele kunst van not giving a fuck
Auteur(s): Mark Manson (vertaald naar het Nederlands door Annoesjka Oostindier)
Rubriek: Persoonlijke ontwikkeling | Zelfhulp
Boek bestellen: Op Bol.com | Op Bookspot
Boek beluisteren: Op Storytel

Samenvatting & Recensie

We kunnen direct duidelijk zijn: Dit is een boek waar je ofwel direct kan genieten of gewoon niet aanspreekt. Het is immers niet zomaar een “zelfhulpboek”. Het idee omarmen van je eigen tekortkomingen aanvaarden werkt bevrijdend, net zoals het aanvaarden dat tegenslagen nu eenmaal voorkomen in het leven en dat je hieruit sterker kunt worden. Wees gewaarschuwd: het aantal keren dat je ‘fuck’ hoort in het begin van het boek kan misschien niet zo prettig klinken.

Mensen willen steeds maar meer. Er worden teveel ‘fucks’ gegeven aan dingen kleine dingen die er niet toe doen. Volgens de auteur heb je in je leven maar een bepaald aantal ‘fucks’ om te geven. Het gaat er voornamelijk om dat je juiste zaken kiest om je zorgen over te maken.

Het leven is een opvolging van probleem na probleem. Geluk ontstaat door het oplossen van problemen. Het kan dan misschien pijnlijk zijn om te horen, maar veel mensen verdoven of ontlopen hun problemen. Ze vermijden alles wat een probleem is omdat het te pijnlijk kan zijn. Het is echter net de pijn die ons aanzet om actie te ondernemen. Pijn en lijden maken deel uit van ieders leven, zowel bij de rijkeren als de armeren.

Stel dat je een top muzikant of top ondernemer wilt worden, maar de weg er naar toe komt met veel onzekerheden, falingen, administratief papierwerk, enz…
Ben je er zeker van dat je niet alleen de top wilt bereiken omdat je er van droomt? Ben je wel echt bewust van alle obstakels die daarbij kunnen komen?

Ben je dan niet gelukkiger om simpelweg te accepteren dat dit niets voor jou is? Tenslotte horen die obstakels er wel bij. Het is niet voor iedereen weggelegd en dat is OK. Ook al wordt je in de maatschappij bestempeld als een mislukkeling. Who cares? Jij bent toch gelukkig?

In het boek wordt veel aandacht geschonken aan de normen, waardes en de maatstaf die je gebruikt om over iets te oordelen. Omdat een persoon niet snel of weinig reageert op je SMS’jes wil nog niet zeggen dat je een slechte relatie hebt met deze persoon. Maar als het aantal verstuurde SMS’jes versturen JOUW maatstaf is, dan voelt het niet goed. Die andere persoon denkt daar waarschijnlijk helemaal niet aan.

Negatieve emoties zijn volgens de auteur ok, en moeten aanzet geven tot inspiratie, het zoeken naar oplossingen en voor een verbetering in een situatie zorgen. We moeten ons ook realiseren dat we nooit alles zelf in de hand hebben. Maar we staan wel zelf in voor de interpretatie die we aan een bepaalde gebeurtenis geven.

Er wordt ook stilgestaan bij schuld en verantwoordelijkheid. We zijn niet allemaal geboren met dezelfde kaarten (bijvoorbeeld mensen die een aandoening hebben). Dat is niet onze schuld, we kunnen er niets aan doen. MAAR het is wel onze verantwoordelijkheid hoe we daarmee omgaan en welke keuzes we maken . Iets negatief accepteren helpt om de juiste keuzes te maken en hoe met iets om te gaan.

Soms kan je beter je zelfbeeld veranderen en daarbij alledaagse kenmerken gebruiken (student i.p.v. intellectuele jongen). Het leven is een grote zoektocht naar onszelf. We proberen uit te vissen wie we zijn en wat we aankunnen. Soms is het beter dat je jezelf niet vindt. Dan blijf je zoeken naar jezelf en jezelf motiveren om nieuwe dingen te proberen.

Pijn hoort bij het leven, het maakt ons sterker en weerbaarder. Jezelf ervoor wegstoppen en verdoven biedt geen oplossing.

Vaak wordt gezegd dat je wel een fuck om iets moet geven, bepalen wat belangrijk is en wat niet. Als x belangrijk is voor jou, dan wijs je alles af wat niet x is. Afwijzing is ook een belangrijk onderdeel van het leven.

Vergeet ook het idee dat je alles weet. Je weet onmogelijk alles en kan het ook fout hebben. Alleen stilstaan bij de vraag “heb ik het wel bij het juiste eind?” is al voldoende om je mindset te veranderen. En als je iets niet weet of als er iets niet lukt: doe dan gewoon iets! Iets doen, hoe klein dan ook, zorgt voor inspiratie en dat zorgt op zijn beurt voor motivatie.

Door de dood te aanvaarden, afwijzingen te leren relativeren, te beseffen dat het leven heel kwetsbaar is met pieken en dalen kan er een pak last van je schouders vallen en je gelukkiger of vrijer gaan voelen.

Beoordeling

De edele kunst van not giving a f*ck is een moeilijk boek om te beoordelen. Het is entertainend, soms grappig, maar brengt ook interessante boodschappen over. Hier en daar zitten mooie waarheden in die je aanzetten tot nadenken. Toch is er af en toe een toon op te merken doorheen het boek waarop sommige mensen kunnen afknappen.

Het boek krijgt vrij uiteenlopende scores op internet en het gemiddelde schommelt ergens tussenin de helft. Wij kunnen hier alleen maar in bijtreden. De goede boodschappen zitten soms te diep verborgen en de auteur wil soms teveel zijn best doen om te entertainen.
>>> Klik hier voor meer boekrecensies